Οι βλάβες των θηλών προκαλούν μεγάλη δυσφορία όχι μόνο λόγω των εξωτερικών αλλαγών του δέρματος. Πολλά θηλώματα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού, όπως τριβή και λοίμωξη. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την εξάπλωση των εξανθημάτων και την κακοήθεια των κυττάρων του νεοπλάσματος. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, πραγματοποιείται υποχρεωτική διάγνωση για τον προσδιορισμό των αιτίων και της φύσης της δομής της συσσώρευσης. Τι προκαλεί θηλώματα στο σώμα, τι σηματοδοτεί το σώμα; Ας μάθουμε σε αυτό το άρθρο.
Τα θηλώματα στο σώμα - τι σημαίνουν, τι λέει το σώμα;
Τα θηλώματα στο σώμα σημαίνουν μόνο ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: ένα άτομο έχει γίνει φορέας λοίμωξης από ιού θηλώματος καθώς εξελίσσεται. Ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού στο σώμα είναι σεξουαλικός, αλλά η μόλυνση είναι δυνατή μέσω φιλιών, χειραψιών ή επαφής στο σπίτι.
Οι γνωστοί τύποι θηλωμάτων στο σώμα διαφέρουν σε δομικά χαρακτηριστικά, χρώμα, μέγεθος και πυκνότητα. Φυσικά, δεν παρουσιάζουν όλοι οι φορείς ιογενούς λοίμωξης πολλαπλά ή μεμονωμένα εξανθήματα στο σώμα. Η ενεργοποίηση της παθογόνου δραστηριότητας του ιού συμβαίνει συνήθως λόγω μόνιμης μείωσης της ανοσίας.
Ορισμένοι ασθενείς συγκρίνουν ακόμη και τα θηλώματα με τα σημάδια γέννησης. Ωστόσο, τα θηλώματα έχουν μια σειρά από θεμελιώδεις διαφορές:
- Παρουσία αγγειακού συστατικού.
- προτιμώμενη θέση σε μέρη με τριβή, εφίδρωση.
- χαλαρή και απαλή δομή.
Το θηλώδες μοιάζει με θηλώδη ανάπτυξη σε μίσχο. Ο κύριος κίνδυνος που δημιουργούν τα θηλώματα έγκειται στον καρκινικό μετασχηματισμό των κυττάρων του δέρματος.
Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει ασθενείς με δύσκολο κλινικό και ιστορικό ζωής, καθώς και ασθενείς με καρκίνο σε στενούς συγγενείς.
Τα θηλώματα σπάνια προκαλούν ανησυχία σε ένα άτομο χωρίς να προκαλούν πόνο και τοπικές συμπτωματικές εκδηλώσεις. Οι γιατροί αποκαλούν ακόμη και τέτοια νεοπλάσματα ως «ωρολογιακή βόμβα», η οποία, υπό την επήρεια διαφόρων αρνητικών παραγόντων, μπορεί αυθόρμητα να γίνει κακοήθη.
Ο ιός μπορεί να μην εμφανίζεται για χρόνια, αλλά ένα άτομο, ακόμη και με ισχυρή ανοσία, είναι φορέας της λοίμωξης. Τις περισσότερες φορές ευθύνονται οι άνδρες για τη μόλυνση μιας γυναίκας κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Οι κύριοι λόγοι για την εμφάνιση
Η κύρια αιτία των εξανθημάτων στο σώμα είναι η ήττα του σώματος λόγω λοίμωξης από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος.
Οι παράγοντες προδιάθεσης για δραστηριότητα ιού είναι:
- χρόνιες ασθένειες των εσωτερικών οργάνων και συστημάτων.
- τραύμα δέρματος οποιασδήποτε προέλευσης.
- μόλυνση του δέρματος;
- αλλεργικές ασθένειες;
- συγγενείς αυτοάνοσες ασθένειες;
- Γεννητικές λοιμώξεις και φλεγμονώδεις ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος.
Οι παθολογικές διεργασίες και η δυσλειτουργία των εσωτερικών οργάνων μπορούν να καταστέλλουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, να επηρεάζουν τη γενική υγεία και να αποδυναμώνουν το σώμα. Με τη συνεχιζόμενη μείωση των ανοσολογικών δυνάμεων, ο ιός αρχίζει την παθογόνο δράση, αντικαθιστώντας σταδιακά το DNA των υγιών κυττάρων με τα ιικά. Αυτό διακόπτει τη διαδικασία αναγέννησης σε κυτταρικό επίπεδο, αρχίζει η χαοτική θεραπεία των κυττάρων και ο σχηματισμός νεοπλασμάτων.
Ο ιός επηρεάζει ενεργά τα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας, οπότε το πρώτο σύμπτωμα μιας αναπτυσσόμενης λοίμωξης είναι η εμφάνιση των θηλωμάτων.
Ειδικά χαρακτηριστικά εμφάνισης σε άνδρες
Συχνός εντοπισμός θηλωμάτων στους άνδρες - γεννητικά όργανα και πέος, πρόσωπο, μασχάλες.
Η υποθερμία και η μεγαλύτερη ευαισθησία σε αρνητικούς εξωτερικούς παράγοντες θεωρούνται ως συνηθισμένοι παράγοντες στη μείωση της ανοσίας στους άνδρες:
- κακές συνήθειες (καπνός, αλκοόλ);
- Ειδικά χαρακτηριστικά της εργασίας (βαριά παραγωγή, καυτά καταστήματα, ραδιενέργεια):
- αυξημένος παράγοντας άγχους.
- ενεργός σεξουαλική ζωή (ειδικά σε νεαρή ηλικία).
Ο HPV στους άνδρες συνδυάζεται συχνά με άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Η μόλυνση είναι συχνή σε άνδρες που παραμελούν τη χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού. Αν και ο ιός HPV μπορεί να εισέλθει στο σώμα ακόμη και αν χρησιμοποιείται προφυλακτικό.
Η πιο σημαντική πρόληψη του HPV είναι ο εμβολιασμός. Συνιστάται η ένεση του εμβολίου τρεις φορές κατά την εφηβεία, πολύ πριν ξεκινήσει η ενεργός σεξουαλική δραστηριότητα. Οι γιατροί συνιστούν την έναρξη εμβολιασμού παιδιών ηλικίας 10 έως 12 ετών.
Αιτίες πολλαπλών θηλωμάτων
Πολλαπλά θηλώματα στο σώμα με περιορισμένη ή εκτεταμένη εντόπιση δείχνουν εξάντληση του σώματος. Συνήθως, πολλαπλά εξανθήματα σχετίζονται με γενική αδιαθεσία, υπνηλία και ανεξήγητη αδυναμία στον ασθενή.
Η ιική δραστηριότητα στα στρώματα της επιδερμίδας είναι συνήθως εκτεταμένη, επομένως η εμφάνιση νέων θηλωτικών εστιών εμφανίζεται γρήγορα.
Συχνά ο ίδιος ο ιός μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών, οι οποίες περιπλέκουν μόνο την πορεία της διαδικασίας μόλυνσης.
Οι ακόλουθες ασθένειες και καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν τη γενική εξάπλωση των θηλωτικών βλαβών σε όλο το σώμα:
- οξείες διαδικασίες λοίμωξης οποιουδήποτε είδους και τοποθεσίας.
- Ηλιακό έγκαυμα, υπερβολική χρήση σολάριουμ ή μαύρισμα στον ανοιχτό ήλιο
- μεταβολικές διαταραχές;
- ανεπαρκής διατροφή, κακή διατροφική κατάσταση, μη ισορροπημένη διατροφή.
- ογκολογικοί όγκοι των εσωτερικών οργάνων, του δέρματος.
- HIV ή AIDS;
- επίμονη ψυχοκινητική αστάθεια, άγχος, ψυχικές διαταραχές.
- αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
Η ταχεία εξάπλωση των θηλωμάτων σε όλο το σώμα προκαλείται από το υπερβολικό βάρος του ασθενούς. Με αυξανόμενο βάρος, ενεργοποιούνται οι ιδρώτες, έτσι ώστε τα θηλώματα στις μασχάλες και στις πτυχές του δέρματος να γίνονται πιο αισθητά. Οι γιατροί παρατηρούν μια αξιοσημείωτη εξάπλωση μολυσματικής ανάπτυξης με αυξημένο βάρος τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.
Τα νεοπλάσματα μπορεί να εμφανιστούν όχι μόνο λόγω σοβαρών ασθενειών και αυτοάνοσων ασθενειών. Οι κακές συνήθειες, η έντονη σωματική δραστηριότητα και το σοβαρό άγχος μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη δραστηριότητα μιας ιογενούς λοίμωξης.
Εάν εμφανιστούν νεοπλάσματα του δέρματος σε ασθενείς, ανακύπτει φυσικά το ζήτημα της τακτικής της θεραπείας και της αφαίρεσης των αναπτύξεων.
Χαρακτηριστικά της θεραπείας
Μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να υπάρχει στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς ορατές εκδηλώσεις. Σε ασθενείς, με φόντο καλή υγεία, ο ιός μπορεί να μην εμφανίζεται καθόλου στη ζωή τους. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται όταν εξασθενεί η ανοσία.
Οι γιατροί δεν συνιστούν την έναρξη αυτοθεραπείας χωρίς διάγνωση και ιατρική συμβουλή για διάφορους λόγους:
- είναι οπτικά αδύνατο να προσδιοριστεί η δομή και η φύση του νεοπλάσματος.
- Ο ασθενής δεν μπορεί να αξιολογήσει την έκταση του ογκογόνου κινδύνου.
- Η ανεπαρκής θεραπεία με κάποια μέσα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση, π. χ. Β. Εγκαύματα, δευτερογενείς λοιμώξεις.
Η διαφορική διάγνωση βελτιώνει σημαντικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα για δερματικές βλάβες επειδή προσδιορίζει τον τύπο του εξανθήματος και σας επιτρέπει να επιλέξετε τη μόνη κατάλληλη θεραπεία.
Η σύγχρονη δερματολογία και η κοσμητολογία προσφέρουν δύο επιλογές για την αφαίρεση των θηλωμάτων από το σώμα:
- Θεραπεία φαρμάκων- Χρήση τοπικών και συστημικών φαρμάκων.
- Χειρουργική αφαίρεση- χρησιμοποιώντας τις πιο πρόσφατες τεχνικές υλικού και την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση.
Στην πρώτη περίπτωση, πρέπει να συνταγογραφείται αντιιική και ανοσορυθμιστική θεραπεία. Αυτά τα φάρμακα για θηλώματα στο σώμα είναι απαραίτητα για τη διακοπή της δραστηριότητας του ιού και τη βελτίωση της ανοσοποιητικής κατάστασης του ασθενούς.
Η τοπική θεραπεία δεν φέρνει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, εκτός από τη συντηρητική ιατρική, οι γιατροί προσφέρουν μια σειρά χειρουργικών τεχνικών:
- αφαίρεση νυστέρι;
- απόσταση με τη μέθοδο ραδιοκυμάτων;
- αφαίρεση των θηλωμάτων με λέιζερ;
- ηλεκτροπηξία;
- έκθεση σε χημικό διάλυμα.
- Κατάψυξη υγρού αζώτου.
Καμία επέμβαση δεν μπορεί να αποκλείσει τα επαναλαμβανόμενα νεοπλάσματα, οπότε θα πρέπει σίγουρα να υποβληθείτε σε ενεργό αντιιική θεραπεία.
Εκτός από τη θεραπεία, είναι σημαντικό να διατηρηθεί ένας υγιεινός τρόπος ζωής, διατροφή, ύπνος και εγρήγορση. Οι περισσότεροι ασθενείς σπάνια ακολουθούν αυτές τις συστάσεις και η εφαρμογή τους είναι πολύ σημαντική για την επιτυχή διαχείριση του HPV.
Ο ανθρώπινος ιός θηλώματος από μόνος του δεν αποτελεί απειλή, αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος κακοήθειας των νεοπλαστικών κυττάρων.
Για την ελαχιστοποίηση της λοίμωξης από τον HPV, συνιστάται προσεκτική τήρηση της προσωπικής και προσωπικής υγιεινής και της τάξης στις σεξουαλικές σχέσεις. Η έγκαιρη διάγνωση μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών.